Evangelisatie in Stadskanaal: Getuigenissen van de straat

Soms zijn het niet de grote woorden of de indrukwekkende daden die het verschil maken, maar juist de kleine stapjes van gehoorzaamheid en liefde. Dit verhaal is zo’n moment waarop gewone mensen, net als jij en ik, vol vertrouwen en met een open hart de straten ingaan om Gods liefde zichtbaar te maken. Het is een herinnering dat zelfs als het soms lastig lijkt, Gods Geest werkt, vaak op manieren die we niet meteen zien. Laat dit verhaal je aanmoedigen om door te gaan, want jouw inzet is nooit voor niets. Jezus gebruikt jou precies zoals je bent, en Zijn liefde reikt tot in het diepste van elk hart.

De lucht boven Stadskanaal was helderblauw die avond. Zo’n avond waarop je voelt: vandaag gaat God iets doen. Met z’n zessen stonden we daar. Gewone mensen. Maar gevuld met een bovennatuurlijk vuur. Klaar om op pad te gaan, de straten in met de liefde van Jezus. ✝️❤️

We splitsen ons op. Twee bleven bij de banners staan, zichtbaar en uitnodigend. De rest liep twee aan twee het winkelcentrum in. Je weet nooit wat je tegenkomt. Maar één ding weet je wel: als jij bereid bent, kan God jou gebruiken.

🗣️ “Heeft u al goed nieuws gehoord?”

De eerste man die we aanspraken, glimlachte breed. “Zeker, mijn dochter is geslaagd voor haar HAVO.” Een prachtig moment van blijdschap. Maar we wilden hem vertellen over het beste nieuws ooit, dat God van hem houdt en een plan heeft met zijn leven. Helaas sloeg zijn houding om: “Daar wil ik niets mee te maken hebben,” zei hij kortaf. Boos zelfs. Hij wuifde met zijn hand dat wij weg moesten gaan, want hij had er geen zin in.

Even slikken. Maar ook dat hoort erbij. De Bijbel zegt: “Wie naar u luistert, luistert naar Mij. Wie u afwijst, wijst Mij af.” (Lukas 10:16) Dus we lieten het los en liepen door.

🩹 “Wat heeft u precies?”

Even verderop zagen we een vrouw met verband om haar hand. We vroegen of ze pijn had. Ze dacht dat ze slaapapneu had. We legden uit waarom we het vroegen: omdat we geloven dat als we over Jezus spreken, wonderen mogen volgen. 🙌

Ze keek ons een beetje sceptisch aan, maar gaf toe dat ze respect had voor mensen met zo’n geloof. “Als jullie je daar goed bij voelen, mag je voor me bidden.” Nou, dát voelden we zeker. Dus we baden. Ze lachte wat ongemakkelijk, er gebeurde ogenschijnlijk niets. Maar weet je? Onze taak is gehoorzaamheid. De uitkomst is aan Hem. 🌱

🚗 “Geloven jullie dat nou echt?”

Een vrouw in een scootmobiel keek ons met argwaan aan. Haar leven had sporen nagelaten. Toen we vertelden dat God van haar hield, zei ze: “Geloven jullie dat nou echt?”

We stelden haar die confronterende, liefdevolle vraag: “Als u vanavond uw laatste adem uitblaast, waar gaat u dan heen?”

“De rookpijp in,” was haar antwoord.

Maar daar bleef het niet bij. Ze vertelde dat ze weleens een geestelijke ervaring had meegemaakt, maar ook over duistere dingen die ze in haar leven had ervaren. We zagen enorme strijd en ongeloof bij haar. We deelden het evangelie, baden met haar, dat liet ze wel toe. 

Tijdens het bidden zei ze vol sarcasme iedere keer "Geloof je dit nu echt, geloof je dit nu echt". Vol geloof zeiden we "Ja", we geloven dat ons gebed enorme kracht heeft en dat het wat het gezaaid heeft in haar hart.  Het is mooi om te zien dat mensen toch open staan voor gebed en dat we ook een hand op mogen leggen.

Ik gaf haar een boek van Johan Toet en ze hield het vast alsof het iets kostbaars was en was heel dankbaar. Toen ik haar een knuffel gaf, zag ik dat er een zachtheid kwam in haar ogen. De Heilige Geest was aan het werk. 💨🔥

👧 “Heeft iemand je ooit verteld dat God van je houdt?”

En dan die jonge vrouw. Ze liep aan de overkant van de straat en ik voelde zo’n drang: Roep haar. “Mag ik je wat vragen?” vroeg ik. Ze stopte. Wat een open hart had zij, er was direct een huis van vrede.

Ze kende Jezus niet, al was ze opgegroeid op een christelijke basisschool. We mochten het volle evangelie met haar delen, over zonde, genade, redding, eeuwig leven. Ze luisterde. Ze was geraakt. We baden voor genezing van trauma, voor vrede in haar hart, voor een ontmoeting met de Heilige Geest. 👼 Ze vertelde over brandwonden, engelen op haar schouders, bescherming die ze niet kon verklaren. Maar wij wisten: Jezus heeft haar bewaard met een doel.

Ze was er nog niet klaar voor om haar leven aan Jezus te geven, maar er was een zaad geplant. We gaven haar ook een boek. En we weten: Hij die een goed werk begint, zal het ook afmaken. (Filippenzen 1:6)

🚫 “Dood is dood”

De laatste drie dames hadden hun oordeel al klaar. “Dood is dood,” zeiden ze. Niet open, niet geïnteresseerd. Maar ook voor hen baden we, want God houdt van hen. Zelfs als ze Hem nog niet willen kennen.

📱 De jongeren van nu…

We zien het zo vaak: afgeleid door schermen, opgegaan in alles van deze wereld. Maar ons hart huilt soms. Want ze kennen hun Schepper niet. Maar wij blijven gaan. Omdat Zijn liefde dringt. Omdat Zijn Koninkrijk zichtbaar wordt door ons heen. Omdat de oogst groot is. 🌾

Word bemoedigd. Blijf gaan.

Ook als mensen nee zeggen. Ook als je niets ziet gebeuren. Jouw gehoorzaamheid opent deuren in het onzichtbare. En wie weet wat God doet, achter de schermen van iemands hart?

Voel je je door dit verhaal bemoedigd of geraakt? Laat dan gerust een reactie achter onderaan. En als jij ook verlangt om Zijn liefde te delen, sluit je aan. De velden zijn wit om te oogsten. ✨