Wat een bijzondere avond was het. We liepen samen over het plein in Stadskanaal, met Jezus in ons hart en het verlangen om Zijn liefde te delen. Er waren maar weinig mensen op straat, maar toch voelde het als zo’n avond met een gouden randje. We wisten: God had iets bijzonders gepland voor deze koopavond. Terwijl we liepen, baden we dat harten geopend zouden worden voor het goede nieuws.
Rustige straten, maar een groot doel
Afgelopen koopavond trokken we eropuit naar Stadskanaal om het goede nieuws van Jezus te delen. Zodra we aankwamen, merkten we al dat het rustiger was dan normaal. Er liepen maar weinig mensen, en het voelde eerst een beetje leeg. Toch wisten we waarvoor we kwamen: om Jezus bekend te maken, ook al zouden er maar een paar gesprekken zijn. We baden met elkaar voordat we de straat op gingen en vroegen God om leiding, moed en Zijn woorden op onze lippen.
Scherpe reacties en gesloten harten
Op een gegeven moment zagen we een man die onze banners aan het filmen was. We besloten naar hem toe te lopen om te vragen waarom hij dat deed. Toen we hem aanspraken, reageerde hij direct scherp. Hij noemde ons “valse leraren” en wilde verder niet in gesprek gaan. We stonden daar even stil bij en besloten toen om onze focus weer te richten op anderen. Soms lopen gesprekken anders dan je hoopt, maar we wisten: ook dit mogen we bij Jezus neerleggen.
Verder spraken we twee moslima’s die langs liepen. Ze waren vriendelijk, maar stonden niet open voor het Evangelie. Daarna ontmoetten we twee jongeren, en ook hen probeerden we iets te vertellen over Jezus. Toch merkten we dat ze gesloten bleven. Aan het einde van de avond spraken we nog een oudere man met een rollator, maar ook hij wilde niet in gesprek gaan over geloof. Ondanks deze gesloten harten, geloven we dat ieder woord dat we spreken een zaadje kan zijn dat God later laat groeien.
Een open hart en diep gesprek
Gelukkig waren er ook bemoedigende momenten. We raakten in gesprek met een vriendelijke man die vertelde dat hij Jezus alleen kende van de zondagschool van vroeger. Terwijl hij sprak, merkten we dat hij openstond en soms echt nadenkt over de diepere zin van het leven. Zijn houding raakte ons. We mochten hem uitleggen waarom Jezus naar de wereld kwam en wat Hij voor ons deed aan het kruis. We vertelden over Gods liefde en hoe Hij verlangt naar relatie met ons. Het gesprek voelde oprecht en puur. We gaven onze gegevens aan hem en vertelden dat hij altijd contact mag opnemen als hij verder wil praten of vragen heeft. Terwijl we afscheid namen, baden we in ons hart dat hij een ontmoeting met Jezus mag krijgen.
Een wonder van genezing
Even later spraken we een andere man. Hij vertelde dat hij wel geloofde, maar dat hij het vuur en de werking van de Heilige Geest miste in zijn leven. Zijn woorden raakten ons, omdat we zelf weten hoe het is om te verlangen naar meer van Gods aanwezigheid. We vroegen of we voor hem mochten bidden, en hij zei ja. Hij vertelde dat hij een gebroken ruggenwervel had en nog steeds pijn ervoer. Tijdens het gebed vroegen we Jezus om genezing. Tot onze vreugde kon hij na het gebed voor het eerst weer bukken! Hij testte het direct uit en zei verwonderd dat het veel beter ging. Wat een wonder van God! We mochten hem en zijn gezin zegenen en nodigden hem uit voor onze samenkomsten, zodat hij verder opgebouwd kan worden in zijn geloof.
Dankbaar voor Gods werk
Ondanks de stilte op straat was het een avond vol betekenis. Er waren moeizame gesprekken en scherpe reacties, maar ook diepe verbindingen, geloofsopbouw en zelfs een genezing. Het herinnert ons eraan dat we niet op resultaten hoeven te kijken, maar dat we geroepen zijn om te gaan en te zaaien. God doet de rest.
Alle eer aan Jezus!
Reactie plaatsen
Reacties